Bogor - Bandung - Pangandaran
Door: Arianne
Blijf op de hoogte en volg Arianne
06 Oktober 2011 | Indonesië, Pangandaran
Zooooo.... Tijd voor een update(tje).
Vanuit Bogor de bus gepakt naar Bandung...
Aangekomen in Bandung kreeg ik weer zo'n opgejaagd gevoel, WEER een grote stad, bluhhh!!!
Hsd gehoopt wat toeristen tegen te komen maar helaas was dit opnieuw niet het geval. Aangezien ik bijna in een isolement leek te belanden ben ik de stad ingegaan en ben daar gaan rondlopen en op zoek naar het tourist centre... daar aangekomen (via zo'n busje waar iedereen instapt en ik eigenlijk geen reet van begrijp) bleek het tourist centre juist gesloten :( Wat een teleurstelling, op de weg terug werd ik aangehouden door 2 jongentjes die mij geld vroegen om te eten. Nu ben ik meestal te vrijgevig maar door deze agressieve aanpak had ik bedacht dat deze knulletjes geen cent van mij zouden krijgen. Vervolgens werd ik dus 10 minuten achterna gezeten en zelfs zo erg dat ik de tekenen kreeg dat mijn keel doorgesneden zou moeten worden etc etc. Uit wanhoop in een fietstaxi gesprongen en (hoe stom achteraf) niet eerst gesproken over de prijs etc. Was alleen maar zo blij dat ik bij die gastjes weg kon dat ik daar niet over had nagedacht... uiteindelijk dus zo'n kleine 2 euro moeten betalen voor een ritje van 7 minuten ofzo (wat voor hier belachelijk veel is aangezien het busje daarvoor zo'n 30 eurocent was)
Was wel een beetje klaar met het gezeik dus man betaald en snel het hotel ingevlucht.
Daar heb ik besloten daar ik daar gewoon zsm weg wilde. 's Avonds no in een Rock cafe gezeten wat echt een te gekke avond was!! Opnieuw geen toeristen maar de zangeres van de band was lerares Engels dus EINDELIJK kon ik een fatzoenlijk gesprek voeren :D
Na teveel biertjes in slaap gevallen en de volgende dag uitgezocht hoe ik daar weg kon komen.
Na wat navraag (want uit die Lonely Plantet kom ik ook niet altijd wijs op de een of andere manier :s) bleek dat ik een taxi moest nemen om bij het busstation te komen en van daaruit de bus naar Panganderang kon komen.
Dit is een kustplaatsje en de rust, de zon en zee klonken mij als muziek in de oren :)
Taxi ging prima, aangekomen bij de bus en daar begon weer een kleine soap.
Opnieuw als enige toerist in de bus, gezellig met wat locals zitten kletsen en roken (want dat mag daar gewoon in de bus) totdat de bus ging rijden.
Nu weten de mensen die mij enigszins kennen dat zodra ik in een attractie op de kermis of waar dan ook ben ik altijd degene ben die losse schroefjes hoort, beetje paranoia is het wel....
Losse schroefjes hoorde ik niet eens door alle andere rammeltjes. Stille gebeden gedaan dat we met deze bus alsjeblieft de bergen niet in hoefde omdat ik zo'n donkerbruin vermoeden had, dat die bus dat niet meer ging volhouden.
Overal gaten in de vloer, deur zat vast met een elastiekje, ramen klapperden bijna uit de zijkant etc etc etc (degene die nu een glimlach op z'n gezicht durft te toveren zoek ik als eerste op als ik thuis ben)
ENNNNN verdomd, deze bus ging vrolijk de bergen in, buschauffeur had het niet zo op mensen die voorzichtig willen rijden dus voor bochten met een ravijn naast me... kan hier nog wel een heel hoofdstuk over schrijven maar het was zo dat ik Heleen een smsje heb gestuurd met: als ik dit niet overleef, ik hou van jullie allemaal. Ben nog nooit zoooo bang geweest. Enige oplossing, ogen dicht, Ipod in met heeeeel harde muziek en nog meer schietgebedjes.
Na deze angstaanjagende trip door de bergen waren we op redelijk vlak terrein beland en na een stop om te eten/drinken dacht ik nog een klein stukje te moeten.
Hotel had mij namelijk verteld dat de rit ongeveer 4 uur zou duren... nu neem ik dat natuurlijk niet zo heel nauw, 't is immers Indonesie dus had gerekend op 5,5 uur ofzo....
PECH!!!! Bus reed niet meer en het enige wat ik te horen kreeg was: Trouble en Problem with bus...
Uitstappen maar weer en wachten.
Uiteindelijk 's avonds aagenkomen en op zoek naar een guesthouse.
Degene die werd aangeraden door de LP (Lonely Planet) was vol :( Dus via de fietstaxi naar het volgende GH (guesthouse)... inmiddels had hij mij al bij een ander hotel afgezet in de hoop dat ik dat hotel zou nemen, zal wel weer een vriendje zijn ofzo.
Bamboe Guesthouse had nog een kamertje vrij, dus 8 euro betaald, m'n spullen neergelegd en op zoek naar wat activiteit.
In het cafetje op het strand 2 Nederlandse meisjes gevonden die mij vertelden dat zij vandaag een tour zouden doen en of ik het leuk zou vinden mee te gaan.... UITERAARD!!!
Eindelijk iets van het mooie Indensie zien!!
De tour bestond uit vervoer per scooter, hoe Wayang-poppen met de hand gemaakt worden en een voorstelling gezien, gezien hoe bruine suiker gemaakt wordt, rit door de palmbomen-kwekerij, schildpaddenopvang en last but not least een bezoek aan de Green Canyon en Green river.
Wat een fantastische dag, zoveel energie uitgehaald.
Heerlijk gezwommen onder de waterval, gedronken uit een kokosnoot.. zoals het hoort te zijn :D
De rit die we reden was vrijwel allemaal off road dus over kiezelweggetjes met een heel schattige driver die ons door allemaal kleine dorpjes heeft begeleid.
Nu lekker even een sandwich eten en een biertje drinken met wat valse, live muziek op de achtergrond.
Morgen ga ik met dezelfde meisjes op pad naar Yogjakarta en vanaf daar zsal ik het weer alleen gaan doen.
Ga vanavond nog even met ogen dicht en verstand op 0 in m'n slaaplakentje proberen te slapen maar dat zal wel goedkomen...
Voglens mij ben ik zelfs na zo'n lap tekst nog de helft vergeten maar die zullen allemaal nog ter sprake komen!
Tot snel!!!
xx
Vanuit Bogor de bus gepakt naar Bandung...
Aangekomen in Bandung kreeg ik weer zo'n opgejaagd gevoel, WEER een grote stad, bluhhh!!!
Hsd gehoopt wat toeristen tegen te komen maar helaas was dit opnieuw niet het geval. Aangezien ik bijna in een isolement leek te belanden ben ik de stad ingegaan en ben daar gaan rondlopen en op zoek naar het tourist centre... daar aangekomen (via zo'n busje waar iedereen instapt en ik eigenlijk geen reet van begrijp) bleek het tourist centre juist gesloten :( Wat een teleurstelling, op de weg terug werd ik aangehouden door 2 jongentjes die mij geld vroegen om te eten. Nu ben ik meestal te vrijgevig maar door deze agressieve aanpak had ik bedacht dat deze knulletjes geen cent van mij zouden krijgen. Vervolgens werd ik dus 10 minuten achterna gezeten en zelfs zo erg dat ik de tekenen kreeg dat mijn keel doorgesneden zou moeten worden etc etc. Uit wanhoop in een fietstaxi gesprongen en (hoe stom achteraf) niet eerst gesproken over de prijs etc. Was alleen maar zo blij dat ik bij die gastjes weg kon dat ik daar niet over had nagedacht... uiteindelijk dus zo'n kleine 2 euro moeten betalen voor een ritje van 7 minuten ofzo (wat voor hier belachelijk veel is aangezien het busje daarvoor zo'n 30 eurocent was)
Was wel een beetje klaar met het gezeik dus man betaald en snel het hotel ingevlucht.
Daar heb ik besloten daar ik daar gewoon zsm weg wilde. 's Avonds no in een Rock cafe gezeten wat echt een te gekke avond was!! Opnieuw geen toeristen maar de zangeres van de band was lerares Engels dus EINDELIJK kon ik een fatzoenlijk gesprek voeren :D
Na teveel biertjes in slaap gevallen en de volgende dag uitgezocht hoe ik daar weg kon komen.
Na wat navraag (want uit die Lonely Plantet kom ik ook niet altijd wijs op de een of andere manier :s) bleek dat ik een taxi moest nemen om bij het busstation te komen en van daaruit de bus naar Panganderang kon komen.
Dit is een kustplaatsje en de rust, de zon en zee klonken mij als muziek in de oren :)
Taxi ging prima, aangekomen bij de bus en daar begon weer een kleine soap.
Opnieuw als enige toerist in de bus, gezellig met wat locals zitten kletsen en roken (want dat mag daar gewoon in de bus) totdat de bus ging rijden.
Nu weten de mensen die mij enigszins kennen dat zodra ik in een attractie op de kermis of waar dan ook ben ik altijd degene ben die losse schroefjes hoort, beetje paranoia is het wel....
Losse schroefjes hoorde ik niet eens door alle andere rammeltjes. Stille gebeden gedaan dat we met deze bus alsjeblieft de bergen niet in hoefde omdat ik zo'n donkerbruin vermoeden had, dat die bus dat niet meer ging volhouden.
Overal gaten in de vloer, deur zat vast met een elastiekje, ramen klapperden bijna uit de zijkant etc etc etc (degene die nu een glimlach op z'n gezicht durft te toveren zoek ik als eerste op als ik thuis ben)
ENNNNN verdomd, deze bus ging vrolijk de bergen in, buschauffeur had het niet zo op mensen die voorzichtig willen rijden dus voor bochten met een ravijn naast me... kan hier nog wel een heel hoofdstuk over schrijven maar het was zo dat ik Heleen een smsje heb gestuurd met: als ik dit niet overleef, ik hou van jullie allemaal. Ben nog nooit zoooo bang geweest. Enige oplossing, ogen dicht, Ipod in met heeeeel harde muziek en nog meer schietgebedjes.
Na deze angstaanjagende trip door de bergen waren we op redelijk vlak terrein beland en na een stop om te eten/drinken dacht ik nog een klein stukje te moeten.
Hotel had mij namelijk verteld dat de rit ongeveer 4 uur zou duren... nu neem ik dat natuurlijk niet zo heel nauw, 't is immers Indonesie dus had gerekend op 5,5 uur ofzo....
PECH!!!! Bus reed niet meer en het enige wat ik te horen kreeg was: Trouble en Problem with bus...
Uitstappen maar weer en wachten.
Uiteindelijk 's avonds aagenkomen en op zoek naar een guesthouse.
Degene die werd aangeraden door de LP (Lonely Planet) was vol :( Dus via de fietstaxi naar het volgende GH (guesthouse)... inmiddels had hij mij al bij een ander hotel afgezet in de hoop dat ik dat hotel zou nemen, zal wel weer een vriendje zijn ofzo.
Bamboe Guesthouse had nog een kamertje vrij, dus 8 euro betaald, m'n spullen neergelegd en op zoek naar wat activiteit.
In het cafetje op het strand 2 Nederlandse meisjes gevonden die mij vertelden dat zij vandaag een tour zouden doen en of ik het leuk zou vinden mee te gaan.... UITERAARD!!!
Eindelijk iets van het mooie Indensie zien!!
De tour bestond uit vervoer per scooter, hoe Wayang-poppen met de hand gemaakt worden en een voorstelling gezien, gezien hoe bruine suiker gemaakt wordt, rit door de palmbomen-kwekerij, schildpaddenopvang en last but not least een bezoek aan de Green Canyon en Green river.
Wat een fantastische dag, zoveel energie uitgehaald.
Heerlijk gezwommen onder de waterval, gedronken uit een kokosnoot.. zoals het hoort te zijn :D
De rit die we reden was vrijwel allemaal off road dus over kiezelweggetjes met een heel schattige driver die ons door allemaal kleine dorpjes heeft begeleid.
Nu lekker even een sandwich eten en een biertje drinken met wat valse, live muziek op de achtergrond.
Morgen ga ik met dezelfde meisjes op pad naar Yogjakarta en vanaf daar zsal ik het weer alleen gaan doen.
Ga vanavond nog even met ogen dicht en verstand op 0 in m'n slaaplakentje proberen te slapen maar dat zal wel goedkomen...
Voglens mij ben ik zelfs na zo'n lap tekst nog de helft vergeten maar die zullen allemaal nog ter sprake komen!
Tot snel!!!
xx
-
06 Oktober 2011 - 14:31
Heleen:
Euhm... Kom maar op, want ik moest toch echt even glimlachen. (Trouwens ik ben er toch niet als jij thuiskomt :D)
Een bus is eng, maar met een scooter off-road niet? Ik begrijp het al: als de chauffeur maar schattig is ;).
Fijn dat je wat (Nederlandse) toeristen bent tegengekomen!! -
06 Oktober 2011 - 15:25
Leonie:
Leuk dat je die meiden heb ontmoet :) Heb je wel foto's gemaakt van die tour? Voortaan ons ook even ut to date houden he?! Ook al denk je het ravijn in te rijden ;) -
06 Oktober 2011 - 16:18
Eef:
Hadihai, wetende dat alles goed zou gaan aflopen, moest ik ook even grijnzen toen ik je hakkietakkiebusavontuur las, deur vast met elastiekjes, haaahaaaaa.... Kokosnootmelk drinken klinkt erg tropical en relaxt dat je die meiden hebt ontmoet. Morgen op naar Yogja, grote stad, vast genoeg kansen voor leuke ontmoetingen. Ben blij om te lezen dat jeje uit alle bizarre situaties weet te redden en overal een oplossing voor hebt, stoere Jannes!!! Veel plezier en rustig aan, xxx -
06 Oktober 2011 - 16:35
IJtske:
Nou je wilde avontuur, dan zal je het krijgen ook. Sorry ook ik moest even grijzen om je crazy busride :).
Wel vet dat je wat leuke mensen tegen bent gekomen. En klinkt als een te gekke excursie.
Nu weer op naar een nieuwe stad en en nieuw avontuur. -
06 Oktober 2011 - 16:46
Lisanne:
Ik zag het helemaal voor me in die bus en sorry, die grijns kwam echt vanzelf! :P Klinkt allemaal heel erg leuk en spannend (stiekem ben ik een beetje jaloers). Ben benieuwd naar je volgende verhaal ;) -
06 Oktober 2011 - 17:51
Christel:
Ik zal niet lachen hoor Arian! Ik vind het zo stoer en gaaf dat je dit doet! Je hebt er alweer bijna een week opzitten. Maak er wat van!
Liefs
-
06 Oktober 2011 - 20:04
Trudy:
Grijnzen???Gelachen heb ik,al moet ik er zelf niet aan denken in zo'n bus en dan de bergen in.Lekker dat je weer even nederlands heb kunnen spreken.Veel plezier verder. -
06 Oktober 2011 - 20:16
IJtske:
And pictures please!!! -
06 Oktober 2011 - 20:19
Cobie:
Je begrijpt het al ik heb ook gelachen. En ik ben blij te lezen dat je je goed kan redden. -
07 Oktober 2011 - 05:51
Marc:
Haha, ik zie je al helemaal zitten in die bus, gutsend van ’t zweet, Ipod op max.
Zolang de locals zich niet druk maken is er niets aan het handje :)
8 euro voor een overnachting….’t is voor niets, toch maar is nadenken om ook een keer die kant op te kaan ;-)
Leuk zo’n off road tripje met die meiden.
-
07 Oktober 2011 - 11:24
Jessica:
ari, maak je maar niet druk hoor. Je weet hoe Marc dingen kan verzinnen..... klopt niks van die link, heeft ie zelf gemaakt. Ga maar gewoon verder boemelen met de bus, er zitten heus wel een paar veilige bussen bij.... Geniet nog he!!! xx -
08 Oktober 2011 - 17:48
Linda:
Ik denk dat je heel Katwijk rond moet, want ik moest toch ook wel een beetje lachen! ;) Klinkt wel allemaal heel leuk! En wat fijn dat je die Nederlandse meisjes hebt ontmoet! Kun je toch weer Nederlands praten! ;) xx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
