De avonturen van Kuifje/Arianne in Nepal
Blijf op de hoogte en volg Arianne
19 Mei 2014 | Nepal, Pokhara
Hallo lieve mensen,
Van Irina heb ik geleerd dat je kunt zien hoeveel mensen je blog op waarbenjij.nu hebben gelezen. De laatst stand was richting 100, overweldigend!!
Blijft ook leuk om, als er een wifi-punt is, al die mailtjes met reacties te zien!!
Zaterdag ondergedompeld in een Nepalese Christelijke kerkdienst (letterlijk #OMG!).
Ik vond het vooral erg indrukwekkend de wanhoop van veel mensen te zien. Mensen roepen, schreeuwen, klappen, zingen, huilen en springen alsof hun leven er van af hangt maar boven alles voel ik wanhoop.
Uiteindelijk miste ik toch de straffertjes van oma, de Nederlandse versjes en de zegening op het eind (misschien hebben we die ook wel gehad maar heb ik dat niet begrepen ;-)).
Binod had ons gezegd dat we zaterdag om 9 uur zouden vertrekken dus waren wij trouw rond kwart voor 9 bij het weeshuis.
Kinderen in hun mooiste kleren (vooral wit) en daarna vroeg Binod ons geld om de schoolbus te voorzien van brandstof om bij de kerk te komen.
In de schoolbus zag ik wat onderdelen liggen die ik mij nog goed kan herinneren uit m'n eerdere baan en trauma's van doorgezakte veren van Jumpers... In de bus lagen namelijk de bladveren van de bus :-s
In de hoop dat die daar lagen omdat ze pas waren vervangen en de geluiden die ik hoorde tijdens de rit over onverharde wegen uit "nieuwigheid" waren koers richting de "kerk" waren dus dicht bij het vuur als het gaat om schietgebedjes.
De kerk blijkt gewoon een zaal waarin iedereen op de grond zat (behalve wij, voor ons stonden er 3 stoelen), mannen links en vrouwen rechts.
Vrouwen allemaal een sjaal over hun hoofd, een bedekt hoofd wordt dus ik ieder land anders opgelost.
De dienst duurde errug lang en na het laatste "amen" en mantra "praise the lord, praise the lord" bleek er voor de kinderen nog een soort zondagschool te zijn. Uiteindelijk waren we om half 4 (!!!!!!) terug bij het weeshuis en zijn we met z'n 3-en nog even iets gaan drinken.
Diewertje en ik zijn zwaar aan het overwegen een neuspiercing te laten zetten... Gewoon omdat het kan, haha!!
Het is hier heel normaal en eerder vreemd als je er geen hebt, hoewel we ons goed beseffen dat dat in Nederland wel anders is.
Haar gastmoeder gaat even voor ons informeren wat de kosten zijn en willen wel zeker zijn dat het met een machine gaat gebeuren en niet met zo'n naald. Verder de hygiene even controleren, geen zin in infecties of andere vreselijke besmettingsziektes.
(Note: we hebben 'm!!!! Voor € 2,50 bij een officiële piercer... OMG!!!)
Verder ben ik er achter gekomen dat we kakkerlakken in huis hebben. Eerste week geen 1 gezien en nu blijf ik m'n ongewenste vrienden tegenkomen :-(
Mijn eerste reactie is gillen en tot nu toe was er steeds iemand thuis die 'm voor me wilde weghalen maar ohhhhh bah!!!! Spinnen en andere beesten heb ik inmiddels genoeg vermoord maar kakkerlakken, ik vind ze gewoon echt ECHT niet leuk!
Ook denk ik dat ik luisjes op m'n hoofd heb, al het vlechten en gefrunnik met haren met de kinderen heeft er denk voor gezorgd dat ik jeukerige vriendjes op m'n hoofd heb lopen.
Op zich maak ik me daar niet zo druk om.... Nu actie ondernemen is zinloos want heb ze dan binnen de kortste keren weer. Even blijven krabben en dan als ik in Kathmandu terug ben middel kopen en al m'n kleding laten wassen.
Zou toch lastig zijn als ik me in het klooster niet kan concentreren op mediteren omdat ik zo'n jeuk heb, hihi!
Plan tot nu toe:
Vrijdag t/m maandag gaan Diewertje en ik naar Bardia National Park. Dit is een vrij lange busreis dus gaan de nachtbus nemen. Hebben al "vrij gevraagd" bij Binod en dat was oke.
Dan blijf ik tot 4 juni in Pokhara en ga 5 juni met de bus terug naar Kathmandu. Daar heb ik tot 14 juni de tijd tot ik m'n opwachting mag maken in het klooster.
In die periode ga ik misschien nog wat plaatsjes in de buurt opzoeken (Bahktapur en Patan), beetje shoppen en vooral even genieten van het feit dat ik weer met niemand rekening hoef te houden :-D
Ik ben van plan weer het hotel te boeken waar ik eerder ook heb geslapen dus meer dan voldoende wifi. Kost 15 dollar pn dacht ik dus wel een van de duurdere ;-)
Ook is m'n ticket naar Vietnam geboekt!!! 26 juni vlieg ik naar Hanoi met Malaysian Airlines, vlieg via Kuala Lumpur dus als dat vliegtuig vermist raakt weten jullie in welke richting gezocht moet worden (grapje mam!!!).
Tickets werden met de dag duurder dus waar ik deze vlucht eerst voor 290 euro kon boeken is het nu bijna 400 euro geworden dus als de sodemieters geboekt!
Buiten het geld wat we hebben gegeven voor brandstof in de schoolbus hebben Irina en ik besloten geld te sponsoren om een kindje een jaar naar school te kunnen laten gaan inclusief uniform en boeken. Wij mogen zelf kiezen op basis van foto's maar dat willen we niet. Hebben Binod gezegd dat hij mag besluiten wie deze kans het meest nodig heeft. Wij krijgen vervolgens wel een foto en (als Binod z'n woord houdt) een verslagje hoe het dit kindje afgaat op school. Op deze manier heb ik toch het gevoel iets te doen wat effect heeft.
Irina vertrekt vrijdag terug naar Kathmandu waar haar vriendje zaterdag zal landen voor nog een weekje samen vakantie in Nepal. Diewertje en ik zijn op elkaar aangewezen tot 30 mei weer een nieuwe vrijwilliger komt, erg benieuwd! Doordat er een soort rangorde is in gastgezinnen komt dat meisje helaas niet bij mij in huis.
De gastmoeder die eerste keus is, is een oudere vrouw zonder man waar nauwelijks/geen geld binnenkomt. Vrijwilligers worden eerst daar geplaatst. Als dat huis vol is komen ze in het gastgezin waar ik zit en als dat vol is blijkt er nog een huis te zijn waar vrijwilligers terecht kunnen maar dat is meestal niet aan de orde.
Wel weer even genoeg info leek me zo... Ik houd jullie op de hoogte :-)
Voel me af en toe net een soort Kuifje... Arianne en de avonturen in Nepal ;-)
Liefs en knuffels!! Xx
Van Irina heb ik geleerd dat je kunt zien hoeveel mensen je blog op waarbenjij.nu hebben gelezen. De laatst stand was richting 100, overweldigend!!
Blijft ook leuk om, als er een wifi-punt is, al die mailtjes met reacties te zien!!
Zaterdag ondergedompeld in een Nepalese Christelijke kerkdienst (letterlijk #OMG!).
Ik vond het vooral erg indrukwekkend de wanhoop van veel mensen te zien. Mensen roepen, schreeuwen, klappen, zingen, huilen en springen alsof hun leven er van af hangt maar boven alles voel ik wanhoop.
Uiteindelijk miste ik toch de straffertjes van oma, de Nederlandse versjes en de zegening op het eind (misschien hebben we die ook wel gehad maar heb ik dat niet begrepen ;-)).
Binod had ons gezegd dat we zaterdag om 9 uur zouden vertrekken dus waren wij trouw rond kwart voor 9 bij het weeshuis.
Kinderen in hun mooiste kleren (vooral wit) en daarna vroeg Binod ons geld om de schoolbus te voorzien van brandstof om bij de kerk te komen.
In de schoolbus zag ik wat onderdelen liggen die ik mij nog goed kan herinneren uit m'n eerdere baan en trauma's van doorgezakte veren van Jumpers... In de bus lagen namelijk de bladveren van de bus :-s
In de hoop dat die daar lagen omdat ze pas waren vervangen en de geluiden die ik hoorde tijdens de rit over onverharde wegen uit "nieuwigheid" waren koers richting de "kerk" waren dus dicht bij het vuur als het gaat om schietgebedjes.
De kerk blijkt gewoon een zaal waarin iedereen op de grond zat (behalve wij, voor ons stonden er 3 stoelen), mannen links en vrouwen rechts.
Vrouwen allemaal een sjaal over hun hoofd, een bedekt hoofd wordt dus ik ieder land anders opgelost.
De dienst duurde errug lang en na het laatste "amen" en mantra "praise the lord, praise the lord" bleek er voor de kinderen nog een soort zondagschool te zijn. Uiteindelijk waren we om half 4 (!!!!!!) terug bij het weeshuis en zijn we met z'n 3-en nog even iets gaan drinken.
Diewertje en ik zijn zwaar aan het overwegen een neuspiercing te laten zetten... Gewoon omdat het kan, haha!!
Het is hier heel normaal en eerder vreemd als je er geen hebt, hoewel we ons goed beseffen dat dat in Nederland wel anders is.
Haar gastmoeder gaat even voor ons informeren wat de kosten zijn en willen wel zeker zijn dat het met een machine gaat gebeuren en niet met zo'n naald. Verder de hygiene even controleren, geen zin in infecties of andere vreselijke besmettingsziektes.
(Note: we hebben 'm!!!! Voor € 2,50 bij een officiële piercer... OMG!!!)
Verder ben ik er achter gekomen dat we kakkerlakken in huis hebben. Eerste week geen 1 gezien en nu blijf ik m'n ongewenste vrienden tegenkomen :-(
Mijn eerste reactie is gillen en tot nu toe was er steeds iemand thuis die 'm voor me wilde weghalen maar ohhhhh bah!!!! Spinnen en andere beesten heb ik inmiddels genoeg vermoord maar kakkerlakken, ik vind ze gewoon echt ECHT niet leuk!
Ook denk ik dat ik luisjes op m'n hoofd heb, al het vlechten en gefrunnik met haren met de kinderen heeft er denk voor gezorgd dat ik jeukerige vriendjes op m'n hoofd heb lopen.
Op zich maak ik me daar niet zo druk om.... Nu actie ondernemen is zinloos want heb ze dan binnen de kortste keren weer. Even blijven krabben en dan als ik in Kathmandu terug ben middel kopen en al m'n kleding laten wassen.
Zou toch lastig zijn als ik me in het klooster niet kan concentreren op mediteren omdat ik zo'n jeuk heb, hihi!
Plan tot nu toe:
Vrijdag t/m maandag gaan Diewertje en ik naar Bardia National Park. Dit is een vrij lange busreis dus gaan de nachtbus nemen. Hebben al "vrij gevraagd" bij Binod en dat was oke.
Dan blijf ik tot 4 juni in Pokhara en ga 5 juni met de bus terug naar Kathmandu. Daar heb ik tot 14 juni de tijd tot ik m'n opwachting mag maken in het klooster.
In die periode ga ik misschien nog wat plaatsjes in de buurt opzoeken (Bahktapur en Patan), beetje shoppen en vooral even genieten van het feit dat ik weer met niemand rekening hoef te houden :-D
Ik ben van plan weer het hotel te boeken waar ik eerder ook heb geslapen dus meer dan voldoende wifi. Kost 15 dollar pn dacht ik dus wel een van de duurdere ;-)
Ook is m'n ticket naar Vietnam geboekt!!! 26 juni vlieg ik naar Hanoi met Malaysian Airlines, vlieg via Kuala Lumpur dus als dat vliegtuig vermist raakt weten jullie in welke richting gezocht moet worden (grapje mam!!!).
Tickets werden met de dag duurder dus waar ik deze vlucht eerst voor 290 euro kon boeken is het nu bijna 400 euro geworden dus als de sodemieters geboekt!
Buiten het geld wat we hebben gegeven voor brandstof in de schoolbus hebben Irina en ik besloten geld te sponsoren om een kindje een jaar naar school te kunnen laten gaan inclusief uniform en boeken. Wij mogen zelf kiezen op basis van foto's maar dat willen we niet. Hebben Binod gezegd dat hij mag besluiten wie deze kans het meest nodig heeft. Wij krijgen vervolgens wel een foto en (als Binod z'n woord houdt) een verslagje hoe het dit kindje afgaat op school. Op deze manier heb ik toch het gevoel iets te doen wat effect heeft.
Irina vertrekt vrijdag terug naar Kathmandu waar haar vriendje zaterdag zal landen voor nog een weekje samen vakantie in Nepal. Diewertje en ik zijn op elkaar aangewezen tot 30 mei weer een nieuwe vrijwilliger komt, erg benieuwd! Doordat er een soort rangorde is in gastgezinnen komt dat meisje helaas niet bij mij in huis.
De gastmoeder die eerste keus is, is een oudere vrouw zonder man waar nauwelijks/geen geld binnenkomt. Vrijwilligers worden eerst daar geplaatst. Als dat huis vol is komen ze in het gastgezin waar ik zit en als dat vol is blijkt er nog een huis te zijn waar vrijwilligers terecht kunnen maar dat is meestal niet aan de orde.
Wel weer even genoeg info leek me zo... Ik houd jullie op de hoogte :-)
Voel me af en toe net een soort Kuifje... Arianne en de avonturen in Nepal ;-)
Liefs en knuffels!! Xx
-
19 Mei 2014 - 14:53
Cobie:
Mooi verhaal weer!! -
19 Mei 2014 - 17:03
Trudy:
Alleen al bij het lezen krijg ik
jeuk op mijn hoofd,maar je weet het
allemaal weer leuk te vertellen. : - )
Veel plezier nog met al je plannen
En dat het allemaal maar goed mag verlopen.
Groetjes Trudy X
-
19 Mei 2014 - 18:31
Wilma :
Hey Arianne,
Wat een geweldig verhaal!
Je maakt weer lekker wat mee. Geniet nog van de tijd daar!
Enne last je due luisjes daar?
Liefs Wil -
19 Mei 2014 - 19:55
Pieta Freke:
Lieve Arianne, vol bewondering zit ik regelmatig jou berichten te lezen, ik vind het geweldig, wat een avontuur. Leuk hoor, zo te lezen maak je er wel wat van... Suk6 verder.. kijk uit naar je volgende verslag, Groetjes uit de Boslaan... -
19 Mei 2014 - 20:05
IJtske:
Nou je lijkt je iig niet te vervelen. Jammer dat ik er niet bij kan zijn.
Dat je na al die jaren/reizen nu nog niet gewend bent aan die kakkerlakken ;)
xxx -
19 Mei 2014 - 22:10
Leetje:
Hahaha luisjes en een neuspiercing... Hilarisch!! Veel plezier in het park x -
20 Mei 2014 - 22:05
Katinka:
He arian ik volg je nu ook hoor! Wat spannend allemaal! Krijg er kriebels van!behalve dan de kakkerlakken die ik ook erggg vies en eng vind. Geniet ervan en houden contact! Volgende x in nl wil ik je wel zien xx, of je komt natuurlijk een xtje naar ons xx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
