Pokhara - Kathmandu
Blijf op de hoogte en volg Arianne
05 Juni 2014 | Nepal, Kathmandu
Hallo lieve mensen!
De laatste week in Pokhara bestond vooral uit afsluiten en afscheid nemen maar ook nieuwe mensen ontmoeten.
Vrijdag is er een nieuw meisje op het project gearriveerd, Nora, en Nora slaapt bij mij in huis.
Jammer dat dit maar voor 1 week is want moet toch wel zeggen dat het een stukje gezelliger is!
Vrijdag hadden Diewertje en ik afgesproken om een avondje "uit" te gaan en mijn gastfamilie ging voor een nachtje op bezoek bij DE neef. Na de nodige dram-partijen of ik toch ECHT niet mee wilde want het was daar zo leuk en mooi en die neef zo aardig bla bla zijn zij vertrokken en hadden Nora en ik het rijk voor ons alleen :-D
Heerlijk gegeten, gedronken, muziek geluisterd en gekletst met nieuwe mensen waren we om half 12 netjes thuis.
De volgende dag stond een wandeling naar de World Peace Pagoda op het programma... OMG...
Een paar steekwoorden:
1100 meter hoog
Heet
Flinke klim
Wandelen
Schelden
Moe
Nog meer schelden
Terug zouden we de scenic route nemen wat zou betekenen dat het iets langer zou duren maar ons via de highlights van Pokhara zou brengen.
Geloof me... Er zijn geen highlights!!
Een grot in geweest, een Tibetaans vluchtelingenkamp en als klap op de vuurpijl een waterval en alle 3 eindigend in een deceptie. Hahaha!! Het was het allemaal net niet, zeg maar... Ze hebben van weinig een toeristische attractie gemaakt en daar is ook alles mee gezegd.
Wij begonnen de wandeling rond 11 uur en uiteindelijk waren we rond half 6 terug bij de fietsen.
Beetje too much als je het mij vraagt...
'S avonds heb ik mijn gastgezin meegenomen naar Lakeside als afscheidscadeau.
Zij mochten een restaurant uitzoeken en zij hadden gekozen voor een restaurant waarbij er traditionele dansen werden opgevoerd terwijl wij aan het eten waren.
Aan het einde van de avond werd het publiek op het podium gevraagd en zodoende stond ik ineens met met mijn gastouders en Nora op een podium Nepalese moves te showen.
Later thuis heb ik mijn beruchte kakkerlakken-dans opgevoerd, namelijk rennen en springen op de banken... Tot groot vermaak van mijn gastouders.
Het huis leek vol te zitten met mijn "homies" en ik wil nog steeds alleen maar huilen als ik ze zie... Het went bij mij echt nooit IJts :-(
Zondag was er een algehele rustdag ingepland omdat iedereen in huis lichtelijk brak was.
Dinsdag ben ik dan toch eindelijk in de kliniek van DE neef geweest, kon er met geen goed fatsoen meer onder uit. Samen met Kiran (m'n gastmoeder) op de scooter, daarna nog even een bezoekje gebracht aan het huis van Kiran haar moeder maar die was niet thuis.
Busticket naar Kathmandu gekocht en richting huis.
Woensdag was de laatste dag van Diewertje en mij en daarom moesten we nog even op pad voor geschikte afscheidscadeautjes... Zooo lastig aangezien de leeftijden variëren van 4 t/m 18 en het jongens en meisjes zijn...
Uiteindelijk dankzij een goede tip cupcakes gekocht en wat lollies en op naar het afscheid nemen.
Het afscheid nemen van de kinderen ging vrij soepel, zoals ik al eerder heb benoemd zijn de kinderen redelijk gewend aan vrijwilligers die komen waarvan ze ook snel weer afscheid moeten nemen dus geen emotionele toestanden.
Wel leuk om te horen dat ze vonden dat ik er te kort was geweest, of ik weer terug zou komen en dat ze me zouden missen...
Ik heb geprobeerd om zonder de kinderen te overladen met cadeautjes ze toch het gevoel te geven dat ze de moeite waard zijn en als het voor 1% is gelukt is dat voldoende.
Het afscheid van m'n gastmoeder vond ik lastiger, in 5 weken bouw je in het gebrekkige Engels toch een band op.
Geen tranen met tuiten hoor, maar een kleine brok in m'n keel weg hebben geslikt hups in de taxi richting de bus.
De heenweg werd er onderweg een band gewisseld, nu heb ik kunnen zien hoe ze een band (inclusief binnenband) repareren zonder machines en apparaten, respect hoor!! Dan mogen mijn ex-collega's toch niet meer mopperen als je ziet hoe het ook kan :-p
In Pokhara had ik een hotel/guesthouse gevonden die door de Lonely Planet werd aangeraden.
Via mail een kamer geboekt en zo werd ik in Kathmandu opgehaald door iemand van het hotel die mij lopend naar het hotel in Thamel (de toeristische wijk in Kathmandu) bracht. Was slechts 10 minuutjes lopen maar was toch blij dat hij op de helft m'n backpack overnam (lazy backpacker, I know...)
Het hotel is prima!! Ik heb een douche waarvan ik zelf de warmte kan instellen en een echte handdoek!!! Ik zit ergens 5 hoog dus hoef ook geen uitgebreide inspecties uit te voeren op beestjes, ik ben gelukkig!
In de bus heb ik een vrouw uit Ierland gesproken die dezelfde meditatiecursus heeft gedaan als die ik de 14e ga doen.
Zij vertelde dat het redelijk hardcore is, heel zwaar maar zeker de moeite waard om af te maken. Kreeg een tip om een stoel te vragen omdat er 10 tot 12 uur per dag in kleermakerszit gemediteerd wordt en dat voor de nodige lichamelijke klachten kan zorgen.
Zij herhaalt deze training nog regelmatig maar dan een cursus van 3 dagen en zegt dat het vooral voor geestelijke vrijheid zorgt, je leeft helemaal in het "nu" (dussssssss)...
Ben er toch wel beetje huiverig voor geworden dus heb nog even ter bevestiging gevraagd maar als het echt niet gaat kun je vroegtijdig stoppen. Dat is totaal niet mijn intentie maar wel goed om te weten :-D
In de aankomende week ga ik denk vakantie vieren en de toerist uithangen. Voelde wel vreemd vanmorgen toen ik de taxi pakte, was ik ineens een toerist... Haha! Zo heb ik me de laatste weken helemaal niet gevoeld namelijk!
Massage nemen, m'n neuspiercing herstellen (was gaan ontsteken.. Lang verhaal, maar nu is ie weer goed en moet toch m'n gouden knopje nog een keer dragen), kleding wassen, paar dagen naar Bakthapur maar bovenal chillen!!
Dit leek me wel weer lang genoeg :-D
Heb sowieso steeds het gevoel dat ik van alles vergeet maar dan heb ik thuis nog wat te vertellen als ik het dan nog weet :-)
Heel veel liefs en koekels!!
Xx
De laatste week in Pokhara bestond vooral uit afsluiten en afscheid nemen maar ook nieuwe mensen ontmoeten.
Vrijdag is er een nieuw meisje op het project gearriveerd, Nora, en Nora slaapt bij mij in huis.
Jammer dat dit maar voor 1 week is want moet toch wel zeggen dat het een stukje gezelliger is!
Vrijdag hadden Diewertje en ik afgesproken om een avondje "uit" te gaan en mijn gastfamilie ging voor een nachtje op bezoek bij DE neef. Na de nodige dram-partijen of ik toch ECHT niet mee wilde want het was daar zo leuk en mooi en die neef zo aardig bla bla zijn zij vertrokken en hadden Nora en ik het rijk voor ons alleen :-D
Heerlijk gegeten, gedronken, muziek geluisterd en gekletst met nieuwe mensen waren we om half 12 netjes thuis.
De volgende dag stond een wandeling naar de World Peace Pagoda op het programma... OMG...
Een paar steekwoorden:
1100 meter hoog
Heet
Flinke klim
Wandelen
Schelden
Moe
Nog meer schelden
Terug zouden we de scenic route nemen wat zou betekenen dat het iets langer zou duren maar ons via de highlights van Pokhara zou brengen.
Geloof me... Er zijn geen highlights!!
Een grot in geweest, een Tibetaans vluchtelingenkamp en als klap op de vuurpijl een waterval en alle 3 eindigend in een deceptie. Hahaha!! Het was het allemaal net niet, zeg maar... Ze hebben van weinig een toeristische attractie gemaakt en daar is ook alles mee gezegd.
Wij begonnen de wandeling rond 11 uur en uiteindelijk waren we rond half 6 terug bij de fietsen.
Beetje too much als je het mij vraagt...
'S avonds heb ik mijn gastgezin meegenomen naar Lakeside als afscheidscadeau.
Zij mochten een restaurant uitzoeken en zij hadden gekozen voor een restaurant waarbij er traditionele dansen werden opgevoerd terwijl wij aan het eten waren.
Aan het einde van de avond werd het publiek op het podium gevraagd en zodoende stond ik ineens met met mijn gastouders en Nora op een podium Nepalese moves te showen.
Later thuis heb ik mijn beruchte kakkerlakken-dans opgevoerd, namelijk rennen en springen op de banken... Tot groot vermaak van mijn gastouders.
Het huis leek vol te zitten met mijn "homies" en ik wil nog steeds alleen maar huilen als ik ze zie... Het went bij mij echt nooit IJts :-(
Zondag was er een algehele rustdag ingepland omdat iedereen in huis lichtelijk brak was.
Dinsdag ben ik dan toch eindelijk in de kliniek van DE neef geweest, kon er met geen goed fatsoen meer onder uit. Samen met Kiran (m'n gastmoeder) op de scooter, daarna nog even een bezoekje gebracht aan het huis van Kiran haar moeder maar die was niet thuis.
Busticket naar Kathmandu gekocht en richting huis.
Woensdag was de laatste dag van Diewertje en mij en daarom moesten we nog even op pad voor geschikte afscheidscadeautjes... Zooo lastig aangezien de leeftijden variëren van 4 t/m 18 en het jongens en meisjes zijn...
Uiteindelijk dankzij een goede tip cupcakes gekocht en wat lollies en op naar het afscheid nemen.
Het afscheid nemen van de kinderen ging vrij soepel, zoals ik al eerder heb benoemd zijn de kinderen redelijk gewend aan vrijwilligers die komen waarvan ze ook snel weer afscheid moeten nemen dus geen emotionele toestanden.
Wel leuk om te horen dat ze vonden dat ik er te kort was geweest, of ik weer terug zou komen en dat ze me zouden missen...
Ik heb geprobeerd om zonder de kinderen te overladen met cadeautjes ze toch het gevoel te geven dat ze de moeite waard zijn en als het voor 1% is gelukt is dat voldoende.
Het afscheid van m'n gastmoeder vond ik lastiger, in 5 weken bouw je in het gebrekkige Engels toch een band op.
Geen tranen met tuiten hoor, maar een kleine brok in m'n keel weg hebben geslikt hups in de taxi richting de bus.
De heenweg werd er onderweg een band gewisseld, nu heb ik kunnen zien hoe ze een band (inclusief binnenband) repareren zonder machines en apparaten, respect hoor!! Dan mogen mijn ex-collega's toch niet meer mopperen als je ziet hoe het ook kan :-p
In Pokhara had ik een hotel/guesthouse gevonden die door de Lonely Planet werd aangeraden.
Via mail een kamer geboekt en zo werd ik in Kathmandu opgehaald door iemand van het hotel die mij lopend naar het hotel in Thamel (de toeristische wijk in Kathmandu) bracht. Was slechts 10 minuutjes lopen maar was toch blij dat hij op de helft m'n backpack overnam (lazy backpacker, I know...)
Het hotel is prima!! Ik heb een douche waarvan ik zelf de warmte kan instellen en een echte handdoek!!! Ik zit ergens 5 hoog dus hoef ook geen uitgebreide inspecties uit te voeren op beestjes, ik ben gelukkig!
In de bus heb ik een vrouw uit Ierland gesproken die dezelfde meditatiecursus heeft gedaan als die ik de 14e ga doen.
Zij vertelde dat het redelijk hardcore is, heel zwaar maar zeker de moeite waard om af te maken. Kreeg een tip om een stoel te vragen omdat er 10 tot 12 uur per dag in kleermakerszit gemediteerd wordt en dat voor de nodige lichamelijke klachten kan zorgen.
Zij herhaalt deze training nog regelmatig maar dan een cursus van 3 dagen en zegt dat het vooral voor geestelijke vrijheid zorgt, je leeft helemaal in het "nu" (dussssssss)...
Ben er toch wel beetje huiverig voor geworden dus heb nog even ter bevestiging gevraagd maar als het echt niet gaat kun je vroegtijdig stoppen. Dat is totaal niet mijn intentie maar wel goed om te weten :-D
In de aankomende week ga ik denk vakantie vieren en de toerist uithangen. Voelde wel vreemd vanmorgen toen ik de taxi pakte, was ik ineens een toerist... Haha! Zo heb ik me de laatste weken helemaal niet gevoeld namelijk!
Massage nemen, m'n neuspiercing herstellen (was gaan ontsteken.. Lang verhaal, maar nu is ie weer goed en moet toch m'n gouden knopje nog een keer dragen), kleding wassen, paar dagen naar Bakthapur maar bovenal chillen!!
Dit leek me wel weer lang genoeg :-D
Heb sowieso steeds het gevoel dat ik van alles vergeet maar dan heb ik thuis nog wat te vertellen als ik het dan nog weet :-)
Heel veel liefs en koekels!!
Xx
-
05 Juni 2014 - 15:52
Suzanne:
Zou de komende week zo veel mogelijk praten, tot je straks 14 dagen moet zwijgen haha
Geniet er nog lekker van, je bent al op de helft! :) -
05 Juni 2014 - 16:33
Trudy:
Dat is een goeie,Suus,veel praten Arianne
Of schelden!,
Hoe is het eigenlijk bij,De Neef,afgelopen?
Kakkelakken wennen niet maar hoe is het
Eigenlijk met je hoofdbewoners ?
Veel plezier nog. XX -
05 Juni 2014 - 16:51
Arianne De Vreugd:
14 dagen Suus? Vind je 10 niet lang genoeg!?
10 dagen stilte en dan nog 1 dag acclimatiseren...
En tante Trij; de neef kon "helaas" niet op m'n afscheidsfeestje komen dus langzaam doodgebloed. Kwam er op m'n laatste avond achter dat de man miljonair is... Hmm, had ik misschien toch meer energie in moeten steken :-p Grapje!!! -
05 Juni 2014 - 16:51
Arianne De Vreugd:
14 dagen Suus? Vind je 10 niet lang genoeg!?
10 dagen stilte en dan nog 1 dag acclimatiseren...
En tante Trij; de neef kon "helaas" niet op m'n afscheidsfeestje komen dus langzaam doodgebloed. Kwam er op m'n laatste avond achter dat de man miljonair is... Hmm, had ik misschien toch meer energie in moeten steken :-p Grapje!!! -
05 Juni 2014 - 20:09
Cobie:
Maar hoe is het nu met de luisjes?
-
05 Juni 2014 - 21:27
Leonie:
Miljonair?????? Dat laat zij weer lopen... Hahaha -
06 Juni 2014 - 00:40
Dick:
He Ari,
kan je geen wildcard voor BNN 3 op reis krijgen, hoe jij je belevenissen omschrijft is alsof ik er zelf ben, terwijl ik er nooit ben geweest. knap hoor! Ondanks je ontberingen ;) heb ik het idee dat je lol hebt en voldoening krijgt in wat je doet, da's goed! Veel succes met je meditatiesessie's, je ontstoken piercing (had je kunnen weten) en weet dat kakkerlakken geen hoogtevrees hebben, want als ze Pokhara op ca 800 meter hoogte weten te vinden, wat zijn dan 5 verdiepingen voor die beestjes?? Have fun! -
06 Juni 2014 - 12:58
Arianne De Vreugd:
Oh ja... De luisjes, ik heb vandaag shampoo gekocht. Moet ik 4 weken achter elkaar 1 dag per week gebruiken en de neten uitkammen.... Alleen verkopen ze nergens een luizenkam, haha!! Volgens de man van de apotheek moet ik eerst alleen de shampoo gebruiken en is dat voldoende... We shall see!
Wat een compliment Dick, thanks! Stuur jij een mail naar dat programma, lijkt me wel wat ;-)
En je had gelijk voor wat betreft de kakkerlakken, had er gisteren 2 in m'n kamer... Compleet in paniek verhuisd naar andere kamer... Niet grappig!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
