Goodmorning Vietnam!
Blijf op de hoogte en volg Arianne
30 Juni 2014 | Vietnam, Hoi An
Goodmorning Vietnam!!
Deze titel wilde ik al zooo lang gebruiken, haha!!
Om te beginnen daar waar ik was gebleven... In Kathmandu op m'n laatste dag.
Allereerst enorm bedankt voor al de lieve reacties die ik heb gekregen na m'n Vipassana-ervaring.
Overweldigend en enorm lief!!!
Kathmandu verlaten voelde toch een beetje als van huis weg gaan.
Een les die ik onder andere over mezelf heb geleerd is dat een gedeelte van mij constant op zoek is naar uitdaging en "nieuwe dingen" maar de andere kant van mij loopt een soort vast op het moment dat dat echt gaat gebeuren. Ik blokkeer en kan mezelf niet goed herstarten om het nieuwe avontuur positief in te gaan. Gelukkig is daar m'n helpdesk thuis die mij, blijkbaar, beter kent dan ik dacht en zij staan iedere keer weer klaar om me moed in te praten en mij te vertellen dat ik het echt wel kan en het weer superleuk zal worden...
Enfin, na de nodige peptalks heb ik m'n tas ingepakt en was het tijd Nepal achter me te laten om een nieuw land te gaan ontdekken... Vietnam!!
Nepal heeft m'n hart gestolen, ondanks alle, voor ons, gekke gebruiken en rare gewoontes ben ik van dit land gaan houden en zal ik hier zeker nog eens terugkomen!
Vlucht Kathmandu - Kuala Lumpur en Kuala Lumpur - Hanoi met Malaysian Airlines zonder gekke fratsen als verdwenen vliegtuigen overleefd en aangekomen in Hanoi.
Omdat ik het mezelf niet al te moeilijk wil maken had ik al een hotel gevonden met airport pick up service dus geen toestanden met taxi's en lobbyen bij hotels.
Aangekomen in het hotel begon de buik-ellende weer van voren af aan. Beroerd en veel te vaak op de wc te hebben gezeten heb ik de volgende dag besloten een apotheek op te zoeken om hier een einde aan te maken.
De apotheek begreep geen woord Engels en door middel van een woordenboek, handen en voeten duidelijk gemaakt wat het probleem was (zie je mij staan... "Au! Wijzend op m'n buik, in de wc houding roepend many toilet... Dat dus).
Uiteindelijk goed gekomen want terwijl ik dit stuk typ ben ik al 2 dagen safe, hoewel ik verwacht dat ik nu eerder last krijg van opstopping aangezien ik 2 diarreeremmers per keer moest slikken 2 x per dag incl een antibiotica die je ook van je soa afhelpt....
Dag 3 in Hanoi had ik de tour Halong Bay geboekt, dus lange dag in de bus maar het was 't waard!!
Prachtig!!! Een van de mooiere dingen die ik tot nu toe heb gezien, 's avonds de wedstrijd van het Nederlands elftal in een kleine pub gezien met nog zo'n 10 andere Nederlanders en dat heeft m'n hart ternauwernood overleefd, wat een spanning!!!
Na de overwinning een feestje gevierd waarna ik rond 2 uur terug kwam in het hotel... Op slot!!! Rolluiken dicht en geen leven te bekennen... OMG!
Aangebeld maar geen beweging, na m'n zoveelste wanhoopspoging en 3 x achter elkaar te hebben aangebeld eindelijk iemand wakker om me binnen te laten. Ik denk dat ze blij zijn dat dat gekke Nederlandse meisje is uitgecheckt ;-)
Om wat tijd te winnen heb ik een vlucht geboekt van Hanoi naar Da Nang om vanuit Da Nang meteen door te gaan naar Hoi An.
Merk dat ik erg veel behoefte heb aan strand en ontspanning dus het plan wat ik leek te hebben wordt zo veel mogelijk aangepast om aan het einde meer tijd te hebben om te relaxen.
De vlucht van Hanoi naar Da Nang was er weer 1 om niet te vergeten;
Anderhalf uur vertraging, allemaal nerveuze Vietnamezen die waarschijnlijk allemaal voor het eerst vlogen (lees: constant voordringen, onbeschoft en gestrest), rennende/gillende kinderen in het gangpad, man achter me gebruikte mijn rugleuning als armsteun waardoor zijn hand vooral in m'n haar/oor verbleef en last but not least m'n rugtas die niet op de band voorbij kwam.
M'n geduld werd behoorlijk op de proef gesteld, ik denk dat de Vipassana-eenheid hier achter zit om te kijken of ik nog wel iets heb opgestoken van m'n 10 dagen opsluiting... Maar dat is een wilde theorie in m'n hoofd ;-)
Uiteindelijk was m'n rugtas van de band gevallen in Da Nang en was ie snel terecht en kon ik op zoek naar, opnieuw, m'n pick up service naar Hoi An.
Mannetje stond trouw op me te wachten en zojuist ben ik aangekomen in m'n homestay.
Ik roep altijd dat zo'n dorm niks voor mij is maar heb het nog nooit geprobeerd dus grenzen verleggen, grenzen verleggen en voor 10 euro voor 2 nachten ga ik slapen op een slaapzaal...
De homestay heet Under the coconut tree en ziet er erg chill en bamboe-achtig uit.
Ik vond 'm wel weer lang genoeg voor vandaag, ga er dus een eind aan maken... Zou nog wel uren door kunnen gaan maar dan heb ik thuis niks meer te vertellen :-p
Langzaam begin ik naar het eind toe te werken en ook dat voelt wel goed, zin om jullie allemaal weer te zien en vooral om m'n lief Djara en natuurlijk m'n hummels Denzell en Jill kapot te knuffelen!
Voordat dat zo ver is komt er denk nog 1 verslag als ik m'n eindbestemming in Vietnam gehaald heb Mui Ne...
Be happy and may all things be good, may all things be peacefull :-D
Liefs xxxxx
Deze titel wilde ik al zooo lang gebruiken, haha!!
Om te beginnen daar waar ik was gebleven... In Kathmandu op m'n laatste dag.
Allereerst enorm bedankt voor al de lieve reacties die ik heb gekregen na m'n Vipassana-ervaring.
Overweldigend en enorm lief!!!
Kathmandu verlaten voelde toch een beetje als van huis weg gaan.
Een les die ik onder andere over mezelf heb geleerd is dat een gedeelte van mij constant op zoek is naar uitdaging en "nieuwe dingen" maar de andere kant van mij loopt een soort vast op het moment dat dat echt gaat gebeuren. Ik blokkeer en kan mezelf niet goed herstarten om het nieuwe avontuur positief in te gaan. Gelukkig is daar m'n helpdesk thuis die mij, blijkbaar, beter kent dan ik dacht en zij staan iedere keer weer klaar om me moed in te praten en mij te vertellen dat ik het echt wel kan en het weer superleuk zal worden...
Enfin, na de nodige peptalks heb ik m'n tas ingepakt en was het tijd Nepal achter me te laten om een nieuw land te gaan ontdekken... Vietnam!!
Nepal heeft m'n hart gestolen, ondanks alle, voor ons, gekke gebruiken en rare gewoontes ben ik van dit land gaan houden en zal ik hier zeker nog eens terugkomen!
Vlucht Kathmandu - Kuala Lumpur en Kuala Lumpur - Hanoi met Malaysian Airlines zonder gekke fratsen als verdwenen vliegtuigen overleefd en aangekomen in Hanoi.
Omdat ik het mezelf niet al te moeilijk wil maken had ik al een hotel gevonden met airport pick up service dus geen toestanden met taxi's en lobbyen bij hotels.
Aangekomen in het hotel begon de buik-ellende weer van voren af aan. Beroerd en veel te vaak op de wc te hebben gezeten heb ik de volgende dag besloten een apotheek op te zoeken om hier een einde aan te maken.
De apotheek begreep geen woord Engels en door middel van een woordenboek, handen en voeten duidelijk gemaakt wat het probleem was (zie je mij staan... "Au! Wijzend op m'n buik, in de wc houding roepend many toilet... Dat dus).
Uiteindelijk goed gekomen want terwijl ik dit stuk typ ben ik al 2 dagen safe, hoewel ik verwacht dat ik nu eerder last krijg van opstopping aangezien ik 2 diarreeremmers per keer moest slikken 2 x per dag incl een antibiotica die je ook van je soa afhelpt....
Dag 3 in Hanoi had ik de tour Halong Bay geboekt, dus lange dag in de bus maar het was 't waard!!
Prachtig!!! Een van de mooiere dingen die ik tot nu toe heb gezien, 's avonds de wedstrijd van het Nederlands elftal in een kleine pub gezien met nog zo'n 10 andere Nederlanders en dat heeft m'n hart ternauwernood overleefd, wat een spanning!!!
Na de overwinning een feestje gevierd waarna ik rond 2 uur terug kwam in het hotel... Op slot!!! Rolluiken dicht en geen leven te bekennen... OMG!
Aangebeld maar geen beweging, na m'n zoveelste wanhoopspoging en 3 x achter elkaar te hebben aangebeld eindelijk iemand wakker om me binnen te laten. Ik denk dat ze blij zijn dat dat gekke Nederlandse meisje is uitgecheckt ;-)
Om wat tijd te winnen heb ik een vlucht geboekt van Hanoi naar Da Nang om vanuit Da Nang meteen door te gaan naar Hoi An.
Merk dat ik erg veel behoefte heb aan strand en ontspanning dus het plan wat ik leek te hebben wordt zo veel mogelijk aangepast om aan het einde meer tijd te hebben om te relaxen.
De vlucht van Hanoi naar Da Nang was er weer 1 om niet te vergeten;
Anderhalf uur vertraging, allemaal nerveuze Vietnamezen die waarschijnlijk allemaal voor het eerst vlogen (lees: constant voordringen, onbeschoft en gestrest), rennende/gillende kinderen in het gangpad, man achter me gebruikte mijn rugleuning als armsteun waardoor zijn hand vooral in m'n haar/oor verbleef en last but not least m'n rugtas die niet op de band voorbij kwam.
M'n geduld werd behoorlijk op de proef gesteld, ik denk dat de Vipassana-eenheid hier achter zit om te kijken of ik nog wel iets heb opgestoken van m'n 10 dagen opsluiting... Maar dat is een wilde theorie in m'n hoofd ;-)
Uiteindelijk was m'n rugtas van de band gevallen in Da Nang en was ie snel terecht en kon ik op zoek naar, opnieuw, m'n pick up service naar Hoi An.
Mannetje stond trouw op me te wachten en zojuist ben ik aangekomen in m'n homestay.
Ik roep altijd dat zo'n dorm niks voor mij is maar heb het nog nooit geprobeerd dus grenzen verleggen, grenzen verleggen en voor 10 euro voor 2 nachten ga ik slapen op een slaapzaal...
De homestay heet Under the coconut tree en ziet er erg chill en bamboe-achtig uit.
Ik vond 'm wel weer lang genoeg voor vandaag, ga er dus een eind aan maken... Zou nog wel uren door kunnen gaan maar dan heb ik thuis niks meer te vertellen :-p
Langzaam begin ik naar het eind toe te werken en ook dat voelt wel goed, zin om jullie allemaal weer te zien en vooral om m'n lief Djara en natuurlijk m'n hummels Denzell en Jill kapot te knuffelen!
Voordat dat zo ver is komt er denk nog 1 verslag als ik m'n eindbestemming in Vietnam gehaald heb Mui Ne...
Be happy and may all things be good, may all things be peacefull :-D
Liefs xxxxx
-
30 Juni 2014 - 17:36
Suzanne:
Hahahahaha zie je helemaal staan in die apotheek!!
Veel plezier en er lekker nog even van genieten die laatste weekjes! X -
30 Juni 2014 - 20:05
Alice:
Hilarisch! Je zou een boek moeten gaan schrijven :-) Wordt inderdaad nu wel tijd om naar huis te komen aangezien (wonderbaarlijke de wijsheid van een mannetje van 4 ) Denzell nu steeds vaker begint te vragen wanneer je nou eens terugkomt van vakantie want het duurt nu wel heul lang. Nog 2 weken Denzell, 2 weken? Hoeveel nachtjes is dat dan mam en hoeveel keer nog maandag, dinsdag enz. enz...nog 14 nachtjes is ddat. PFFFFFFF jemig!!! Das nog echt lang. Je raad wel....wij zijn blij als je weer gezellig thuis bent ;-) maar eerst nog even volle bak genieten van dit geweldige avontuur. -
30 Juni 2014 - 20:10
Leonie:
Gelukkig weer opgeknapt! Geniet van je laatste weekjes vakantie :) -
30 Juni 2014 - 21:10
Trudy :
Ik hoop dat je buik/darmen het nou toch wel
goed blijven doen,blijft er eigenlijk nog wat van
je over?Ik neem aan dat je reserves ook een beeje
op raken!!!
Hotel dicht,rugzak weg en nog steeds geen paniek?
Heeft die 10 dagen bezinning misschien toch wat
goeds gebracht....en nu lekker genieten,eten en drinken
je kan het hebben ; . ) XX -
30 Juni 2014 - 21:31
Cobie:
Geniet nog even van de laatste weekjes. Met Djara gaat alles goed. -
30 Juni 2014 - 22:24
Christel:
Mooi geschreven weer Arian! Geniet nog maar even en tot heel snel! X -
01 Juli 2014 - 09:43
Ada:
Je darmen hebben gewoon behoefte aan een gekookt aardappeltje! Veel plezier nog verder! -
01 Juli 2014 - 18:09
Ijtske:
Nou eindelijk kunnen lezen hoor ;)
Mooi verhaal weer en ervaringen
Geniet nog lekker, heb de bestelling al doorgegeven bij la tapera :D
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
